İstanbul'a geldim dün öğle saatlerinde.
Babamın istediği hastaneye görüşmeye gittim, istemeye istemeye.
Neden oranın beni bu kadar ittiğini şimdi daha iyi anlıyorum.
İçimden gelen bu ses hep doğru çıkmıştır bu zamana kadar.
Ve bu sefer ki de beni hiç yanıltmadı.
Görüşmedeki doktor hanım deneyimim olmamasından girdi, yaşımın büyük olmasından çıktı.
Bu arada 24 yaşındayım. :))
18'lik ergen bekliyordu sanırım.
Görüşmeden sonra moralim çok fena bozuldu.
Babama da anlattım bu yaşananları.
Babam da hak verdi bana.
Başka özel hastanelere başvurmak için izni koparabildim sonunda.
Yeni taşındığımız için henüz evimizde internet bağlantısı yok.
Babamın iş yerinde de araştırma yapmak istemedim açıkçası.
Bu yüzden canım ablamın yanına, İstanbul'a geldim.
Ama aklım hala canım annemde.
Gideceğimi sabah söyledim ve ardından evden çıktım.
Gözlerinden akan yaşlar tüm yanaklarını ıslatmıştı.
Çok üzüldüm.
Ama artık harekete geçme zamanım geldi.
4 Hastaneye CV'mi gönderdim.
Umarım en kısa zamanda dönüş yaparlar.
Çalışmayı o kadar çok istiyorum ki...
Hem ben rahat edeceğim hem ailem hem de ağızları hiç durmayan sevgili(!) akrabalarım.
Başvuru yaptığım yerlerden biri İstanbul'da.
Bundan annemin haberi yok.
Diğerleri Gebze ve Darıca'da.
Kısmetim nerede bekleyip göreceğiz artık.
Dualarınızı eksik etmeyin.
Yarın akşam canım ablamla Kocaeli'ne dönüyoruz.
O ertesi gün tekrar İstanbul'a geri dönecek.
Annem çok özlemiş.
Kıramadı o da.
İnşallah bir sonraki post'umda hayırlı haberlerle gelirim.
Umarım her şey yolunda gider.
Sizin günleriniz nasıl geçiyor?
Ne güzel iki yerde de evin var, öte yandan da
YanıtlaSilAnnenlere gittiğinde özleyeceğin bir abla, ablana gittiğinde özleyeceğin anne baba
Sağlar ya, varlar ya varsın kısa süreli gurbetler olsu, yeter ki siz hep birbirinizi sevip özleyin
İnşallah en kısa sürede iş bulursun
Çok haklısın. :)
SilRabbim her birine sağlık sıhhat versin inşallah.
İş konusunu da artık Allah'a bıraktım.
Rabbimi vekil kıldım.
Benim için hayırlı olan ne ise onu bekliyorum artık.
:)))